عنوان نمایش: من‌كوب

نام هنرمند: بابک امجد

استيتمنت:

ما مدام از خانه دور و به آن نزدیک می‌شویم…
در جستجوي احساس خوشایند قطعيت، مدام قصد داريم گوشه ای از جهان را از آنِ خود کنيم. ما در محيط اين خيال سياه و سفيد، در ذهنمان، در زبانمان و در جهانمان خانه می‌سازیم. تصویرِ این مفهومِ در خودپیچیده، روایتِ مفاهیمِ دوگانه‌ای است که از آغاز با سرنوشت انسان پیوند ‌یافته و زیستنِ حسیِ او را به محیط و فضا نسبت می‌دهد: درون/بیرون، خصوصی/عمومی، خانه/زمين/طبيعت…
“خانه” در واقع یک چارچوبِ مصنوعِ ذهنی و مادی برای منزل‌افکندنِ انسان در جهان است (ابتدایِ درام‌هایی که عمیق‌ترین تجاربِ زیستیِ او را با خود و با دیگری آغاز و به پایان می‌رساند)، و “زیستن” نيز تلاشِ منکوبی در مسیرِ ایجادِ حسِ یک قطعیت برای انسان است که خانه ندارد.